بسم الله الرحمن الرحیم

? “مولود”

صدای زمزمه پدرم را میشنوم؛ خوب که دقت میکنم میبینم زیر لب نام علی را نجوا میکند.
با هر زمزمه اش قلبم را شیفته و شیدای وجود مطهر مولا می سازد.
وجودی که اعجاز خلقت است و آیینه تمام نمای پیامبر.
او که مولود کعبه است و شکاف رکن یمانی بر این شاهد.
او که با دیدنش زمین و زمان شعر عشق و جنون سر میدهند، که قد افلح المومنون.
او که با وجودش ریشه عدل و عدالت استوار گشته و با مهرش آب و گل ما سرشته.

بار الها نمیدانم چرا نام او ورد هر زبانیست، اما نیک، میدانم که نام و یاد او حلال هر مشکلیست.
کلّ هَمٍّ و غمٍّ سَینجَلی
آری من هم با پدر هم نوا میشوم :
یا علی و یا علی و یا علی

تا که بر لب نامت ای زیباترین، می‏آورم
آسـمـان‏ها را تو گویی بر زمین می‏آورم

تـــو طـــــلــوع آفــتابی، من اذان مغربم
زیر لــــب نــــام امــیرالمؤمنین می‏آورم..

?میلاد سراپا نور و موفور السرورت بر همگان مبارک?

نویسنده : زینب مظفری (مدیر وبلاگ)

“بهترین ویژگی یک زن مسلمان”

با سلام بهترین ویژگی یک زن مسلمان چیست؟ اهل نماز بودن؟ با حجاب بودن ؟ عفیف بودن ؟ یا یک همسر خوب و وفادار بودن ؟ با یک داستان به این سوال پاسخ خواهیم داد :

اصحاب گرد رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) جمع شده بودند و به سخنان ايشان گوش فرامی‏دادند. پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) پرسيد: «چه كسى میداند بهترين و پسنديده ‏ترين ويژگى يك زن مسلمان چيست؟» هيچ‏كس نتوانست پاسخ صحيح و روشنى بدهد. پرسش بىی پاسخ گذاشته شد. همه پراكنده شدند. على(علیه السّلام) در راه بازگشت به خانه به پرسش پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) مى ‏انديشيد. وارد خانه شد و به همسرش، فاطمه(علیهاالسّلام) سلام كرد. او پرسش را با فاطمه(علیهاالسّلام) در ميان نهاد و فاطمه(علیهاالسّلام) در پاسخ گفت: «بهترين ويژگى براى يك زن مسلمان اين است كه به مردهاى نامحرم نگاه نكند و مرد نامحرم نيز به او نگاه نكرده باشد». امام على(علیه السّلام) به نشانه‌ی تأييد سر تكان داد و فاطمه(علیهاالسّلام) را تحسين كرد. امام برخاست و نزد پيامبر اكرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) رفت و گفت كه آمده است تا پاسخ پرسش ايشان را بگويد. پاسخ را بيان كرد و گفت كه اين پاسخ را فاطمه(علیهاالسّلام) به اين پرسش داده است. پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) بسيار خرسند شد و فرمود: «فاطمه(علیهاالسّلام)، پاره‌ ی تن من است».

منبع : بحار الانوار، ج23، ص54، ج103، ص238 (با اندکی تصرف)